Romeo & Juliet
Wszystko wskazuje na to, iż William Shakespeare na dobre rozgościł się w naszej szkole. Tytułowy dramat tego angielskiego pisarza przypomniał nam o dobiegającym niestety do końca Festiwalu Teatralnym. Aktorami w tym wymagającym dramacie byli uczniowie klasy 4 pod wodzą Pani Katarzyny Lewandowskiej. Choć historia sztuki rozgrywała się w Weronie i Mantui, młodzi adepci sztuki teatralnej tak dokumentnie zatracili się w swoich rolach, że można się było odnieść wrażenie, że stamtąd właśnie pochodzą!
Przyjrzyjcie się jak słowo Szekspira stało się ciałem na naszej szkolnej scenie 🙂
Niepokonany Jakub Kuban!
Odwiedziny studentów z Indii i Kolumbii w ramach programu AIESEC
Już po raz czwarty gościliśmy w naszej szkole studentów w ramach programu AIESEC. Do tej pory odwiedzili nas wolontariusze z Meksyku, Kanady, Chin, Brazylii i Indii. W tym roku ponownie mieliśmy gościa z Indii i Kolumbii. Andrea z Bogoty i Priyam Z Mombaju zawładnęli sercami naszych dzieci.
Jako że nadrzędnym celem naszej współpracy jest poznawanie i oswajanie się z różnorodnością otaczającego nas świata, nasi wolontariusze przez tydzień prowadzili zajęcia we wszystkich klasach prezentując swoje kraje, udzielając wyczerpujących odpowiedzi na wszystkie nurtujące naszych milusińskich pytania. Ukoronowaniem całotygodniowych spotkań była nauka tańca hinduskiego rodem z Bolywood.
Z satysfakcją obserwujemy jak na przestrzeni ostatnich 3 lat nasza młodzież zmienia się w kontaktach z zagranicznymi gośćmi. Otwartość w relacjach, chęć dowiedzenia się czegoś nowego o innych kulturach, obalanie stereotypów to bezcenne wartości projektu, w którym uczestniczymy. Na uwagę zasługuje fakt, że język angielski wreszcie króluje na szkolnych salonach, nie tylko w klasach, ale i pokoju nauczycielskim, ku wielkiej wielkiej uciesze naszych anglistów 🙂
Dwoistość ludzkiej natury w jednym spektaklu zawarta…
2 czerwca 2017r. młodzi aktorzy z klasy 6a dołożyli swoją cegiełkę do szkolnego Festiwalu Teatralnego wystawiając własną dramatu Williama Szekspira pt. „Hamlet”.
W sposób bardzo dynamiczny, żywy oraz przestrzenny (z wykorzystaniem całej powierzchni korytarza) ukazali historię o odwiecznej walce dobra ze złem, o dwoistości ludzkiej natury, przepełnionej czynami godnymi pochwały jak i tymi godnymi potępienia.
Szekspir nie przedstawia nam jasnych definicji i prostych rozwiązań. Ukazuje różne drogi i różne wybory – i związane z nimi ból i cierpienie.
Tytułowy Hamlet nie potrafi – z początku przynajmniej – zaakceptować owej dwoistości i tego, że człowiek nie jest jedynie dobry, że jest jednak w swojej konstrukcji ułomny.
Zresztą, zobaczcie sami…
Klasa IG odkrywa czar PRL-u
Rodzice uczniów klasy IG sprawili swoim latoroślom nietuzinkowy prezent z okazji Dnia Dziecka. Zorganizowali im mianowicie grę miejską w miejscu absolutnie magicznym – muzeum „Czar PRL”. Ta doskonale znana rodzicom z autopsji epoka okazała się być źródłem wielu inspiracji, odkryć i głębokich przemyśleń uczniów na temat zmian dziejowych, społecznych i obyczajowych w naszym kraju.
Muzeum, które można oglądać dziś powstało w 2014 roku. W tej przestrzeni doskonale udało się pomieścić elementy, które najlepiej symbolizują poszczególne dekady historii PRL. Lata 40-50 przedstawione są na przykładzie gabinetu politycznego, plakatów propagandowych oraz biblioteczki m.in. z planem sześcioletnim Bieruta. Tłem do lat 60-70 jest poczekalnia do Gabinetu, na której możemy znaleźć pierwsze strony gazet, kartki na mięso, bony towarowe czy też książeczki walutowe. Najszerzej prezentowane są lata 80-te. Kącik Solidarności prezentuje autentyczne gazety, ulotki, cenzurowane książki, oporniki jak również klepsydrę Grzegorza Przemyka. Stan Wojenny pokazany jest przez słynne zdjęcie Chrisa Niedenthala – „Czas apokalipsy” a w telewizorze posłuchać można przemówienia Generała Jaruzelskiego. Puste haki w naszym sklepie przypominają o zapaści gospodarczej PRL. Z dumą zaprezentowany jest jedyny w Polsce stacjonarny saturator automatyczny, który stał kiedyś przy Dworcu Wileńskim. Przy stolikach z baru mlecznego goście mogą skosztować słynnej Oranżadki Grochowskiej oraz poczytać książki i pograć w gry z epoki.
Wspinaczkowy Dzień Dziecka w klasie 5
Rodzice uczniów kl. 5 zafundowali swoim pociechom godzinny trening na ściankach wspinaczkowych (czyżby w nadziei na spokojniejszy wieczór po takiej zaprawie? 
). Wszyscy z zapałem rzucili się do wspinaczki; byli dzielni przez 30 minut 
, ale troje z nich wytrwało do końca! A łatwo nie było!
Tegoroczne święto szkoły
Święto Szkoły to najważniejsza uroczystość w Superszkole. Od dnia nadania jej imienia rtm Witolda Pileckiego, dzień 16 maja jest okazją do podsumowania pracy uczniów, nauczycieli i rodziców, a także refleksji nad historią naszej Ojczyzny.
„Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć niż lękać”.
Część artystyczna nawiązywała do wartości które kształtowały rtm Witolda Pileckiego i były drogowskazami w Jego życiu. Wspominaliśmy majowe święta i rocznice związane z historią Polski i osobą Rotmistrza: Święto Konstytucji 3 maja, Dzień Flagi, Bitwę o Monte Cassino, dzień urodzin i śmierci Witolda Pileckiego. Rozważań nad pięknem naszych barw ojczystych w „Pieśni o fladze” dokonali uczniowie klasy 5: Basia Ryś i Krzyś Wilk. Wiersz „Bagnet na broń” przypomniał Jaś Skoniecki z klasy 6b. Martynka Kwiatkowska z kl. 1 oraz Dominika Flisek z klasy III gimnazjum zaprezentowały „Hymn do miłości kochanej ojczyzny”.
Ostatni akt
Dzisiejszy dzień powitał nas, standardowo za wcześnie, angielską pogodą, do której zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Przy akompaniamencie deszczu, jak zwykle spóźnieni kilka minut, dotarliśmy na warsztaty.
Pierwszą turę zajęć zaczęliśmy z panem Markiem, z którym doskonaliliśmy emisję głosu i dyskutowaliśmy na różnorodne tematy dotyczące teatru, kina, aktorstwa itd. Następnie do użytkowanej przez nas małej sceny przybył pan Andrzej. Przyzwyczajeni już do jego osobliwego podejścia do aktywności ruchowych bez wstydu wykonywaliśmy powierzone zadania. Wcielaliśmy się w wyznaczone dzień wcześniej role. Naśladowaliśmy zwierzęta i ich zachowania. Byliśmy lwami, kotami, kogutami, wróblami, psami, żółwiami, jastrzębiami. Początkowo indywidualnie, potem z innymi „zwierzętami” ambitnie tarzaliśmy się po podłodze. Nawet pani Ola, ku uciesze tłumu, bezbłędnie wcieliła się w swoją rolę – mysz, która jest zresztą jej ulubionym zwierzęciem, czemu jednak usilnie zaprzecza.
Na obiad, pomimo faktu, iż został zamówiony dzień wcześniej, oczywiście czekaliśmy o wiele za długo. A przecież byliśmy tak głodni. Trzeba jeszcze dodać, że dania, które dostaliśmy, nie do końca zgadzały się z zamówieniem, a zupa była za słona…
